Podpatrzone z ławeczki LUBIEŃKA - BUZDYGANY 2-3

Zapowiedź naszego meczu z LUBIEŃKĄ została zatytułowana "Złap mnie jeśli potrafisz" i po dzisiejszym meczu, który obserwowałam z ławki rezerwowych mogę bez zawahania stwierdzić, że "potrafią" i to naprawdę dużo!!! To z jakiej strony pokazał się dziś nasz przeciwnik zasługuje na wielki podziw!

Jak wszyscy wiemy poza boiskiem emocje są jeszcze bardziej odczuwalne, a tych nie brakowało już od pierwszego seta!

Moja armia rozpoczęła bój w następującym składzie: Niedźwiedź, Filip, Robert, Jurek, Roma i Ewa. Owszem, wiedzieliśmy, że mecz nie będzie należał do łatwych, szczególnie z uwagi na rozmiar sali, ale takich trudności chyba nikt z naszej drużyny się nie spodziewał. 

Największą "zmorą" jak to określiła Roma były dla nas precyzyjne i mocne zagrywki Jacka, których nie byliśmy w stanie dobrze przyjąć. Bardzo slaby odbiór, kiepska obrona pola, mało efektywne ataki. Akcja za akcją, punkt za punkt i ostatecznie pierwsze starcie zakończyło się naszą porażką.

Ewa z bezradności rozłożyła ręce...Co tu się dzieje?!

Drugi set zapowiadał się dla nas dużo lepiej. Można by rzec, że wróciliśmy na "dobrą ścieżkę" i osiągnęliśmy prowadzenie 16-11. I tu nasuwa się pytanie co nas zgubiło ponownie, że ostatecznie przegraliśmy do 21?!

Odpowiedz jednoznaczna- 5 z rzędu zepsutych zagrywek niestety nie pozwoli na utrzymanie zdobytej dotychczas przewagi, tym bardziej,że nasz przeciwnik nie śpi!!!

Zaczyna się robić groźnie tak wiec szybką decyzją kapitana pasuje coś zmienić w składzie. I tak na boisku w secie trzecim pojawiają się Krystian i Daniel w zamian za Filipa i Niedźwiedzia. Pomimo dużego wzmocnienia ataku nasz przeciwnik nadal świetnie radzi sobie w obronie. Natomiast u nas widoczna poprawa we wszystkich aspektach gry. Najbardziej widoczny na boisku stał się Krystian, który punktuje zarówno swoim atakiem jak również w bloku. Pod  koniec seta na boisku, w miejsce Roberta pojawia się Niedźwiedź. Zmiany na plus i wygrana do 20 podnosi na duchu ale przy stanie 2-1 droga do sukcesu jeszcze daleka...

Tak więc w odsłonie 4 Buzdygany nie zwalniają tempa, a u przeciwnika więcej widocznych błędów, co bezpośrednio wpłynęło na wynik końcowy seta i naszą wygrana do 15 pkt. Warto tutaj zaznaczyć, że uzyskanie takiej przewagi punktowej możliwe było dopiero w optymalnym dla naszej drużyny składzie.

Tiebreak- emocje sięgają zenitu!

Pierwsza połowa z wyraźna przewagą dla naszej drużyny- poprawny odbiór i efektywne ataki są wystarczające by osiągnąć prowadzenie 8-4. Początek drugiej połowy bardzo kiepski. Przeciwnik pobudzony wizją możliwego zwycięstwa nie daje za wygraną i nagle zostaje nam tylko jeden punkt przewagi! Oj robi się naprawdę gorąco! Na czyją stronę przechyli się szala zwycięstwa? My, jako "weterani" starć tiebreakowych wiemy, że walka toczy się do ostatnich punktów, dlatego sprężamy się i znów wychodzimy na prowadzenie 12-8. Ale jak na samym początku wspomniałam LUBIEŃKA naprawdę "potrafi" i szybko wraca do gry i doprowadza do równego stanu 14-14.W pewnym momencie ciężko było mi uwierzyć w to co dzieje się na parkiecie! Ostatecznie muszę przyznać, ze w końcowych akcjach po prostu mieliśmy szczęście i po naprawdę emocjonującym boju udało nam się wygrać 17-15.

Brawa dla naszych przeciwników, a w szczególności dla Marty, która moim zdaniem królowała po drugiej stronie siatki. Była skuteczna w każdym aspekcie gry- perfekcyjny odbiór, bardzo dobra zagrywka jak również efektowny punktowy atak. Jak dla mnie- MVP:)

Buzdyganka;)